महान्यूज लाईव्ह विशेष
डोळ्यात स्वप्न असली आणि साकारण्याची जिद्द असली तर काय घडू शकते हे दाखविणारी ही एक ‘ झोपडपट्टीपासून आलिशान घरापर्यंत ‘ ची कहाणी आहे, शाहिना अत्तरवाला यांची.
बांद्रा रेल्वेस्टेशनजवळच्या दर्गा गल्ली झोपडपट्टीतून शाहिनांची कहाणी सुरू होते, जिथे तिचे वडील आपल्या कुटुंबाला घेऊन उत्तर प्रदेशातून राहण्यासाठी आले. झोपडपट्टीतील खडतर आयुष्य जगताना शाहिना यांनी पहिल्यांदा कॉम्प्युटर पाहिला तो शाळेत. पण कमी मार्क असल्याने त्यांना त्या कॉम्प्युटरवर काम करण्याची संधी मिळालीच नाही.
पण त्या कॉम्प्युटरने त्यांना भूरळ घातली . वडिलांच्या मागे लागून त्यांनी एका स्थानिक संगणक प्रशिक्षण देणाऱ्या क्लासमध्ये नाव नोंदविले, त्याच क्लासमध्ये त्यांची संगणकाशी मैत्री झाली.
संगणकासमोर बसलेल्या प्रत्येकाला तो अनेक संधी दाखवतो असा शाहिनांचा विश्वास आहे. त्यांच्या स्वत:च्या बाबतीतही तो त्यांनी सार्थ ठरविला. त्यांना डिझाईनमध्येच रस होता, त्यामुळे त्यांनी प्रोग्रॅमिंग न शिकता डिझाईन्स शिकायला सुरुवात केली.
तेथून सुरु झालेला त्यांचा हा प्रवास त्यांना मायक्रोसॉफ्ट कंपनीत डिझाईन हेड या पदापर्यंत घेऊन गेला. कधीकाळी रस्त्याकडेच्या फुटपाथवर झोपणारे त्यांचे कुटुंब आता मुंबईतील एका स्वत:च्या अपार्टमेंटमध्ये राहण्यासाठी गेले आहे. सुर्यप्रकाश, पक्षांची किलबिल आणि हिरवाईच्या साथ असलेल्या या घरातून आता त्यांचा पुढचा प्रवास सुरु झाला आहे.
दर्गा गल्लीतील त्यांचे घर त्यांनी व्टिटरवरील त्यांच्या पोस्टमधून सर्वांना दाखविले. तिथले खडतर जगणे, विशेषत: महिलांसाठीची असुरक्षितता, सर्व प्रकारच्या स्वातंत्र्याचा अभाव त्यांनी अनुभवला आहे. त्यामुळेच आजच्या युवतींना त्यांचा सल्ला आहे की, शिक्षण, एखाद्या गोष्टीत प्राविण्य मिळविणे आणि स्वत:च्या पायावर उभे राहणे यासाठी काय वाटेल ते करा. या गोष्टीच तुमचे जगणे बदलू शकतात.
शाहिन अत्तरवालांच्या मनातील एक हळवा कोपरा त्यांच्या वडिलांविषयी आहे. अतीशय गरीबीत दिवस काढत असतानाही वडिलांनी आपल्या कुटुंबाला चांगले दिवस दाखविण्यासाठी प्रचंड कष्ट उपसले. ते तसे अशिक्षितच होते, पण अत्तर बनविण्याच्या त्यांच्या कलेने आपल जगच बदलून टाकले, असे त्या म्हणतात.
भारताच्या खऱ्याखुऱ्या ‘ स्लॅमडॉग मिलेनियर ‘ ची ही खरीखुरी कहाणी.