युवराज जाधव, सांगली
हि कहाणी आहे सावळज तालुका तासगाव (जिल्हा सांगली) ते 7 हजार 627 किलोमीटरवरील लंडनच्या मॅंचेस्टर पर्यंतची.. ही कहाणी आहे एका मंडप व्यवसायिकाची..! आणि ज्यांच्या देशाचा सूर्यास्त कधीही होत नव्हता अशा पूर्वीच्या जगातील महाकाय सत्तेची..! दहा रुपये किलोने भंगारात विकलेल्या खुर्च्यांची..! ज्या खुर्च्या तासगाव तालुक्यातील सावळज येथून लंडनमधील मॅंचेस्टर पर्यंत पोहोचल्या आणि बाळू लोखंडे यांचे नाव आता जगभर झाले…
याचा व्हिडिओ येथे पहा अथवा महान्यूज लाईव्ह फेसबुक पेजवर पाहू शकता.
क्रिकेट सामन्यांचे प्रसिद्ध समालोचक सुनंदन लेले यांनी दोन दिवसांपूर्वी एक व्हिडीओ ट्विटरवर ट्विट केला आहे. या व्हिडिओमध्ये ते मॅंचेस्टर येथील एका राजेशाही हॉटेल समोर आहेत, ज्या हॉटेल समोर खुर्च्या आणि टेबल मांडलेले आहेत. या खुर्चीला पाठीमागच्या बाजूला स्पष्ट शब्दात बाळू लोखंडे असे नाव लिहिलेले आहे. बाळू लोखंडे सावळज असे नाव या खुर्चीवर दिसले आणि सुनंदन लेले सुद्धा काही क्षण स्तब्ध झाले. त्यांनी याचा व्हिडिओ सोशल मीडियावर केला आणि संपूर्ण महाराष्ट्रात बाळू लोखंडे यांच्या नावाचा धुमाकूळ झाला…
भारतातील महाराष्ट्र राज्यातील एका गावातील मंडप व्यवसायकाची भंगारात निघालेली खुर्ची थेट लंडनला पोचते, तेव्हा आत्तापर्यंत आपण ऐकून होतो की, भारतात बर्याचशा वस्तू परदेशातील लोकांनी वापरलेल्या येतात, मात्र भारतातील लोकांनी भंगारात टाकून दिलेली वस्तू, भारतावर ज्यांनी दीडशे वर्षे राज्य केले त्या देशात देखील वापरलेली आहे, हे बघून अनेकांच्या 56 इंची छाती अभिमानाने फुलून येतील.
सांगलीच्या तासगाव तालुक्यातील सावळज या गावातील बाळू लोखंडे या मंडप व्यावसायिकांचे नाव आता सोशल मीडियावर व्हायरल होत आहे. सुनंदन लेले यांना इंग्लंडमधील मॅंचेस्टर च्या भागात एका रेस्टॉरंटच्या परिसरात एक लोखंडी खुर्ची दिसली. त्या खुर्चीच्या मागे बाळू लोखंडे सावळज असं नाव लिहिलेले आहे.
सुनंदन लेले यांनी बाळू लोखंडे सावळज असलेल्या लोखंडी खुर्चीचा हा व्हिडिओ सोशल मीडिया वर पोस्ट केला आणि काही तासातच व्हिडिओ सोशल मीडियावर तुफान व्हायरल झाला आणि एकच चर्चा सुरू झाली. व्यावसायीक बाळू लोखंडे यांची लोखंडी खुर्ची तब्बल 7 हजार 627 किलोमीटरचा प्रवास करून इंग्लंड मधील मॅचेस्टर च्या हॉटेलात कशी पोचली याबाबत अनेक विनोदी तर्कवितर्क लढविले जाऊ लागले.
एका सामान्य कुटुंबातील मोलमजुरी करून पोट भरणाऱ्या बाळू लोखंडे यांनी पंधरा वर्षांपूर्वी स्वतःचा मंडप उभारणी व सजावटीचा व्यवसाय सुरू केला होता आणि कार्यक्रमात जेवणासाठी टेबल व खुर्ची ची मागणी यायला लागली, मग जोडधंदा म्हणून त्याचे साहित्य आणले. त्यामध्ये लोखंडी खुर्च्या होत्या. या लोखंडी खुर्च्या हुबळी कर्नाटक येथून घेतल्या होत्या. एक खुर्ची चे वजन 13 किलो होते. वजनाने अतिशय जड लोखंडी खुर्च्या नंतर हाताळण्यास जड वाटू लागल्याने व काळाच्या ओघात ग्राहक देखील प्लास्टिक खुर्चीची मागणी करू लागले होते.
त्यामुळे काही वर्षांपूर्वी त्यांनी लोखंडी खुर्च्या भंगारात कवठेमंकाळ (जिल्हा सांगली) येथे दहा रुपये किलो दराने विकून टाकल्या. काही खुर्च्या आजही आठवण म्हणून जपून ठेवल्या आहेत. पुढे या खुर्च्या मुंबईपर्यंत गेल्यानंतर एका परदेशी व्यावसायिकाने दुर्मिळ खुर्च्या म्हणून विकत घेतल्या. आणि त्या परदेशात पोचल्या.